Tüm deniz şehirlerinin bir anne şefkatiyle sarıp sarmaladığı evlatlarıdır martılar. Denize ve özgürlüğe olan sevdaları birbirleriyle yarışır. Hangisi üstün gelir bilinmez ama insanda bıraktığı huzur hissidir belki onu birçok şiir ve öykünün vazgeçilmezi yapan.
Dünyanın en önemli mesleklerinden biri olan öğretmenlik çeşitli aşamalardan geçerek günümüze geldi. Her medeniyet bu mesleğe önemli katkılar yaptı ve gelişmesini, ilerlemesini sağladı.
Doğup büyüdüğüm, beni ben yapan her şeyde mutlaka bir dokunuşu olan İzmir’le ilgili okumayı, araştırmayı severim çünkü bana göre insanın kişiliğini şekillendiren şehrin geçmişine yapılan yolculuk, kendini tanımanın da yollarından biridir. Yine böyle bir yolculukta dikkatimi çeken, eskilerden kalma bir İzmir fotoğrafının altına şu yazı iliştirilmişti:
“…Ne menem bir şey olmalı ki şu aşk denen illet, cehenneme dönüşüverdi birden bir cennet’’ demiş Shakespeare, “Bir Yaz Gecesi Rüyası”nda. Bizim edebiyatımızda aşka bakış açısını zihnimde kurcalarken karşılaştığım ve ilgimi çeken bir düşünce olarak dikkatimi çekti.
Tabiat, oldukça geniş bir ilham kaynağı olarak sanat ve edebiyat dünyasında en çok kullanılan unsurlardan biridir. Tabiatın en çok işlendiği akımların başında romantizm gelir. Romantikler eserlerinde tabiata ait varlıklara ağırlık verirler. Onlar tabiatın güzelliği ve muhteşemliği karşısındaki hayranlıkları yanı sıra, tabiatı yeniden keşfederek, hayal gücünün de yardımıyla tabiatın ruhunu yakalamak isterler. Tabiatı adeta yeniden keşfeden romantikler, ona farklı anlamlar yüklerler.
“Katun” şeklinde kullanılır. Bu kelime, “hatun” kelimesine dönüşerek Türkçeye girmiş. Kelime, esasen “han eşi” anlamına geliyor. Osmanlıcada “xatun”, “yüksek sınıf kadını, hanım” anlamında saygı ve şerefi ifade eden sultan eşlerinin bir rütbesi olarak Farsçadan geçmiş. Zamanla “han” ile ilgisini kaybediyor ve anlam genişlemesine uğrayarak genel anlamda kadını ifade etmeye başlıyor.
Dünya savaşının sonrasında, emperyalist güçler hasta adam olarak gördüğü Türk milletini tarih sahnesinden silme düşüncesiyle Türk yurduna bir kez daha saldırmış ancak tek dişi kalmış bu canavar büyük Türk milleti karşısında yine hezimete uğramıştır.
Halk hikȃyeleri; milli kültür ve değerlerimizi yansıtan sözlü bir anlatıma dayanan türlerin en önemlilerinden biridir. Geçmişte bu hikȃyeler aşıklar tarafından saz eşliğinde söylenirdi veya meddah tarafından bu hikȃyeler anlatılırdı.
Hepimiz hayatımızın bir döneminde hayvan beslemişizdir. Annelerimizin karşı çıkmalarına rağmen sokakta bulduğumuz yavru bir köpeği, kediyi evimize alabilmek için bin bir numara yapmışızdır.
